ôbrobić (sie) – uprawić, oporządzić (pol.)
bezokolicznik | ôbrobić |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | ôbrobia |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | ôbrobisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | ôbrobi |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | ôbrobiymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | ôbrobicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | ôbrobiōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | ôbrobiōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | ôbrobiōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | ôbrobiōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbrobiyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | ôbrobiyliście; żeście ôbrobiyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | ôbrobiyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | ôbrobiyła żech; ôbrobiyłach; żech ôbrobiyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | ôbrobiyła żeś; ôbrobiyłaś; żeś ôbrobiyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | ôbrobiyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | ôbrobiyły my; my ôbrobiyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôbrobiyłyście; żeście ôbrobiyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôbrobiyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | ôbrobiyło żech; żech ôbrobiyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | ôbrobiyło żeś; żeś ôbrobiyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | ôbrobiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech ôbrobiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś ôbrobiōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł ôbrobiōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my ôbrobiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście ôbrobiyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli ôbrobiyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech ôbrobiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś ôbrobiyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była ôbrobiyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my ôbrobiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście ôbrobiyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były ôbrobiyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech ôbrobiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś ôbrobiyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było ôbrobiyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | ôbrōb |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech ôbrobi |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | ôbrōbcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech ôbrobiōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | ôbrobiōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | ôbrobiōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | ôbrobiōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbrobiyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | ôbrobiyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | ôbrobiyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | ôbrobiyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | ôbrobiyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | ôbrobiyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | ôbrobiyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | ôbrobiyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | ôbrobiyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | ôbrobiyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | ôbrobiyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | ôbrobiyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych ôbrobiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś ôbrobiōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by ôbrobiōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my ôbrobiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście ôbrobiyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by ôbrobiyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych ôbrobiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś ôbrobiyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by ôbrobiyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my ôbrobiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście ôbrobiyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by ôbrobiyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych ôbrobiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś ôbrobiyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by ôbbrobiyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | ôbrobiōny |
rzeczownik odczasown. | ôbrobiyni |
POL: (1) uprawić np. pole; (2) oporządzić, obsłużyć kogoś.
SI: Trza bydzie te pole kōmuś najōnć, bo jo już niy dōm rady go sōm ôbrobić.
PL: Trzeba będzie wynająć komuś to pole, bo ja już nie dam sam rady do uprawić.
SI: Synki musicie sie żynić, bo jo was wszystkich niy ôbrobia, już niy mōm tela siyły.
PL: Chłopcy, musicie się żenić, bo ja was wszystkich nie oporządzę, nie mam już tyle siły.