ôbrobić

ôbrobić (sie) – uprawić, oporządzić (pol.)

bezokolicznikôbrobić
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.ôbrobia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.ôbrobisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.ôbrobi
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.ôbrobiymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.ôbrobicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.ôbrobiōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.ôbrobiōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.ôbrobiōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.ôbrobiōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.ôbrobiyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.ôbrobiyliście; żeście ôbrobiyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.ôbrobiyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.ôbrobiyła żech; ôbrobiyłach; żech ôbrobiyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.ôbrobiyła żeś; ôbrobiyłaś; żeś ôbrobiyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.ôbrobiyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..ôbrobiyły my; my ôbrobiyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. ôbrobiyłyście; żeście ôbrobiyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.ôbrobiyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.ôbrobiyło żech; żech ôbrobiyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.ôbrobiyło żeś; żeś ôbrobiyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.ôbrobiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech ôbrobiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś ôbrobiōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł ôbrobiōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my ôbrobiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście ôbrobiyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli ôbrobiyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech ôbrobiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś ôbrobiyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była ôbrobiyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my ôbrobiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście ôbrobiyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były ôbrobiyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech ôbrobiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś ôbrobiyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było ôbrobiyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . ôbrōb
tr. rozk. l. poj 3. os.niech ôbrobi
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.ôbrōbcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech ôbrobiōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. ôbrobiōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. ôbrobiōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.ôbrobiōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.ôbrobiyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. ôbrobiyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.ôbrobiyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.ôbrobiyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
ôbrobiyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.ôbrobiyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. ôbrobiyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.ôbrobiyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.ôbrobiyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. ôbrobiyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.ôbrobiyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.ôbrobiyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych ôbrobiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś ôbrobiōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by ôbrobiōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my ôbrobiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście ôbrobiyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by ôbrobiyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych ôbrobiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś ôbrobiyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by ôbrobiyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my ôbrobiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście ôbrobiyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by ôbrobiyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych ôbrobiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś ôbrobiyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by ôbbrobiyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyôbrobiōny
rzeczownik odczasown.ôbrobiyni
Rybnik

POL: (1) uprawić np. pole; (2) oporządzić, obsłużyć kogoś.

 

SI: Trza bydzie te pole kōmuś najōnć, bo jo już niy dōm rady go sōm ôbrobić.

PL: Trzeba będzie wynająć komuś to pole, bo ja już nie dam sam rady do uprawić.

 

SI: Synki musicie sie żynić, bo jo was wszystkich niy ôbrobia, już niy mōm tela siyły.

PL: Chłopcy, musicie się żenić, bo ja was wszystkich nie oporządzę, nie mam już tyle siły.

 

Podej dalij…