ôbujek – obroża (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôbujek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôbujka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôbujkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôbujek |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôbujkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôbujku |
| Wołacz l. poj. Ty… | ôbujku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôbujki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôbujkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôbujkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôbujki |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | ôbujkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôbujkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ôbujki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dej pozōr, co tego psa niy udłowisz tym ôbujkym.
Tyn pieś musioł mieć za luźny tyn ôbujek, kej sie spuściōł.
Pozapinej dobrze te ôbujki tym baranōm.