ôgyń – ogień (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôgyń |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôgnia |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôgniowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôgyń |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôgniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôgniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | ôgniu |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôgnie |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôgniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôgniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôgnie |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | ôgniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôgniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ôgnie |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | ôgniowy |
SI: Idź, słōż ôgyń, bo sam je jakoś zima.
PL: Idź, rozpal ogień, bo tutaj jest jakoś zimno.
SI: Jak przijechały fojermany, to już cało chałupa była we ôgniu.
PL: Kiedy przyjechali strażacy, to cały dom był już w ogniu.
SI: Ze ôgniym niy ma błonōw, trza dować pozōr.
PL: Z ogniem nie ma żartów, trzeba uważać.