ôkazyjo – okazja (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôkazyjo |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôkazyje |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôkazyji |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôkazyjo |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôkazjōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôkazyji |
Wołacz l. poj. Ty… | ôkazyjo |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôkazyje |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôkazyjōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôkazyjōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôkazyje |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôkazyjami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôkazyjach |
Wołacz l. mn. Wy… | ôkazyje |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Baba pojechała do swojich ôjcōw, tōż je ôkazyjo wybrać sie na mecz.
Kej mosz ôkazyjo, tōż jedź na te wczasy.