ôpowoga – odwaga (pol.); der mut (ger.); odvaha (cze.); courage (eng.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôpowoga |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôpowogi |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôpowodze |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôpowoga |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôpowogōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôpowodze |
| Wołacz l. poj. Ty… | ôpowogo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôpowogi |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôpowogōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôpowogōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôpowogi |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôpowogami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôpowogach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ôpowogi |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Jo bych niy mioł tela ôpowogi, wyskoczyć ze fligra na spadochrōnie.
Ty to mosz ôpowoga, na taki motorcykel siednyć.