ôsa – osa (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôsa |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôsa |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôsōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôsie |
| Wołacz l. poj. Ty… | ôsa |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôsy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôsy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôsami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôsach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ôsy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr, bo tam kajś ôsy majōm gniozdo, aż cie niy poszczypiōm.
PL: Uważaj, bo gdzieś tam osy mają gniazdo, żeby cię nie pożądliły.
SI: Tam je pełno ôsōw przi tych gruszkach, tōż jo sie boja tam iś.
PL: Tam jest pełno os przy tych gruszkach, więc ja boję się tam iść.
SI: Jak cie uszczypnie ôsa, to trza wartko ôctym pomazać.
PL: Kiedy użądli cię osa, to trzeba szybko posmarować octem.