ôsioł – osioł (pol.)
| Rodzaj | mżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôsioł |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsłowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôsła |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôsłym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôśle |
| Wołacz l. poj. Ty… | ôśle |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôsły |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsłōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsłōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôsły |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôslami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôsłach |
| Wołacz l. mn. Wy… | ôsły |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Tyś je uparty, choćby ôsioł.
PL: Ty jestes uparty, jak osioł.
SI: Z takim ôsłym niy ma ô czym godać.
PL: Z takim osłem nie ma o czym rozmawiać.