ôstuda

ôstuda – kłótnia, sprzeczka (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…ôstuda
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…ôstudy
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ôstudzie
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…ôstuda
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...ôstudōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…ôstudzie
Wołacz l. poj. Ty…ôstudo
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…ôstudy
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…ôstudōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…ôstudōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…ôstudy
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…ôstudami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…ôstudach
Wołacz l. mn. Wy…ôstudy
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

Niy puś tej kozy sōmsiadowi do ćwikle, co zaś ôstudy niy narobisz.

Sōmsiadka prziszła se z ôstudōm, że ji chodzicie na zegroda na jabka na raps.

Ôna dycko narobi ôstudy, a z żodnym się niy dogodo.

 

 

Podej dalij…