ôsymka – ósemka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ôsymka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsymki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsymce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ôsymka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ôsymkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ôsymce |
Wołacz l. poj. Ty… | ôsymko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ôsymki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ôsymek; ôsymkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ôsymkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ôsymki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ôsymkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ôsymkach |
Wołacz l. mn. Wy… | ôsymki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | ôsymkowy |
Przikrynć to ôsymkōm, bo szōstka bydzie możno za słabo.
To sam sōm ôsymki, te szruby.