pachoł – wyrostek, wyrośnięty chłopak (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pachoł |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pachoła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pachołowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pachoła |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pachołym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pachole |
| Wołacz l. poj. Ty… | pachole |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pachoły |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pachołōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pachołōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pachołōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pachołami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pachołach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pachoły |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Taki pachoł, jak ty musi iś do roboty, a niy siedzieć ôjcōm na karku.
Tam je pora pachołōw, tōż locōm za dziołchami na muzyki.
Ty pachole, tata wōngel ściepuje, a ty na kōmputerze grosz.