pachoł – wyrostek, wyrośnięty chłopak (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pachoł |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pachoła |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pachołowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pachoła |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pachołym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pachole |
Wołacz l. poj. Ty… | pachole |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pachoły |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pachołōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pachołōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pachołōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pachołami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pachołach |
Wołacz l. mn. Wy… | pachoły |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Taki pachoł, jak ty musi iś do roboty, a niy siedzieć ôjcōm na karku.
Tam je pora pachołōw, tōż locōm za dziołchami na muzyki.
Ty pachole, tata wōngel ściepuje, a ty na kōmputerze grosz.