pajōnk – pająk (pol.)
Rodzaj | mżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pajōnk |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pajōnka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pajōnkowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pajōnka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pajōnkym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pajōnku |
Wołacz l. poj. Ty… | pajōnku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pajōnki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pajōnkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pajōnkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pajōnki; pajōnkōw |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pajōnkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pajōnkach |
Wołacz l. mn. Wy… | pajōnki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Jo sie boja pajōnkōw bardziyj jak myszy.
PL: Ja boję się pająków bardziej, niż myszy.
SI: Ciebie roz dwa pajōnki na gōra wyniesōm, jak niy bydziesz wiyncyj jod.
PL: Ciebie w momencie pająki wyniosą na strych, jeżeli nie będziesz więcej jadł.