paść – pułapka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | paść |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | paści |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | paści |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | paść |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | paściōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | paści |
| Wołacz l. poj. Ty… | paścio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | paście |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | paści; paściōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | paściōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | paście |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | paściami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | paściach |
| Wołacz l. mn. Wy… | paście |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Co to sam mosz za paści z tymi kablami, chesz, aż kogo pokopie?
PL: Co to masz tutaj za pułapki z tymi przewodami, chcesz żeby kogoś poraziło?
SI: Dej pozōr, bo tam je nastawiōno paść na szczury, aż sie kot tam niy chyci.
PL: Uważaj, bo tam jest nastawiona pułapka na szczury, żeby się kot na to nie złapał.