patyk – kij, gałązka (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | patyk |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | patyka |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | patykowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | patyk |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | patykym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | patyku |
Wołacz l. poj. Ty… | patyku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | patyki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | patykōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | patykōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | patyki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | patykami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | patykach |
Wołacz l. mn. Wy… | patyki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Nabiyrej trocha patykōw na fojera.
Prziniyś mi trocha patykōw na grzōndka z grochym.
Kożdy grzibiorz nosi patyk w gości.