pierdoła – plotka, drobnostka, głupstwo (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pierdoła |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pierdoła |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pierdole |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pierdoła |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pierdołōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pierdole |
| Wołacz l. poj. Ty… | pierdoło |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pirdoły |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pierdołōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pierdołōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pierdoły |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pierdołami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pierdołach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pierdoły |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) plotka: (2) dobnostka, głupstwo.
SI: To je jakoś pierdoła, zaroz to sprawia.
PL: To jest jakaś drobnostka, zaraz to naprawię.
SI: Cōż ty tymu synkowi za pierdoły ôpowiadosz.
PL: Cóż to temu chłopakowi za bzdury opowiadasz.
SI: Niy lotej sam ku mie z kożdōm pierdołōm, yno sōm pokōmbinuj piyrsze.
PL: Nie biegaj tutaj do mnie z każdą drobnostką, tylko najpierw sam pomyśl.