pierōnić – kląć (pol.)
bezokolicznik | pierōnić |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pierōnia |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pierōnisz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | pierōni |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pierōniymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pierōnicie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pierōniōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pierōniōł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pierōniōł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pierōniōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pierōniyli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pierōniyliście; żeście pierōniyli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pierōniyli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pierōniyła żech; pierōniyłach; żech pierōniyła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pierōniyła żeś; pierōniyłaś; żeś pierōniyła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pierōniyła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pierōniyły my; my pierōniyły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pierōniyłyście; żeście pierōniyły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pierōniyły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pierōniyło żech; żech pierōniyło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pierōniyło żeś; żeś pierōniyło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pierōniyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pierōniōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pierōniōł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pierōniōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pierōniyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pierōniyli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pierōniyli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pierōniyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pierōniyła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pierōniyła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pierōniyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pierōniyły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pierōniyły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pierōniyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pierōniyło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pierōniyło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pierōń |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech pierōni |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pierōńcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pierōniōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pierōniōł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pierōniōł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pierōniōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pierōniyli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pierōniyli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pierōniyli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pierōniyła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pierōniyła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pierōniyła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. | pierōniyły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pierōniyły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pierōniyły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pierōniyło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pierōniyło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pierōniyło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pierōniōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pierōniōł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pierōniōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pierōniyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pierōniyli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pierōniyli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pierōniyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pierōniyła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pierōniyła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pierōniyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pierōniyły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pierōniyły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pierōniyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pierōniyło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pierōniyło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda pierōniōł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz pierōniōł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie pierōniōł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy pierōniyli; bydymy pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie pierōniyli; bydziecie pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm pierōniyli; bydōm pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda pierōniyła; byda pierōnić |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz pierōniyła; bydziesz pierōnić |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie pierōniyła; bydzie pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy pierōniyły; bydymy pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie pierōniyły; bydziecie pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm pierōniyły; bydōm pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda pierōniyło; byda pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz pierōniyło; bydziesz pierōnić |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie pierōniyło; bydzie pierōnić |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | pierōniyni |
Musisz tak pierōnić, niy widzisz, że sam sōm dzieci?
Kery to tam tak pierōniōł u was na placu wczora?
Niy pierōń tak, bo sōmsiady słōchajōm.