pierzina – pierzyna (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pierzina |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pierziny |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pierzinie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pierzina |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pierzinōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | piearzinie |
| Wołacz l. poj. Ty… | pierzino |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pierziny |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pierzinōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pierzinōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pierziny |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pierzinami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pierzinach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pierziny |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wejź se pierzina, bo pod tōm sztepdekōm zmarzniesz. (cz: zmar-zniesz)
PL: Weź sobie pierzynę, bo pod tą kołdrą zmarzniesz.
SI: Szykujcie pierziny, bo dziołchy hned sie bydōm wydować, to sie im przidajōm.
PL: Przygotowujcie pierzyny, bo dziewczyny będą wnet wychodziły za mąż, to się im przydadzą.
SI: Sam mosz tak cieplo, że szło by na pierzinie spać.
PL: Tutaj masz tak gorąco, że można by na pierzynie spać.