piska – linia; kreska (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | piska |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | piski |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pisce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | piska |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | piskōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pisce |
Wołacz l. poj. Ty… | pisko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | piski |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pisek; piskōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | piskōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | piski |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | piskami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | piskach |
Wołacz l. mn. Wy… | piski |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Nacechuj mi sam piska, kaj mōm urznyć ta deska. (cz: ur-znyć)
Shebluj ta deska sam, aż pod ta piska.