plała – plandeka (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | plała |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | plały |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | plale |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | plała |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | plałōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | plale |
Wołacz l. poj. Ty… | plało |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | plały |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | plałōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | plałōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | plały |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | plałami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | plałach |
Wołacz l. mn. Wy… | plały |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Rozciōng sam jako plała na te flizy, niż tyn wōngel sam wysujesz.
Tam sie mroczy, trza ta kupka siana przikryć jakōm plałōm, co jōm za fest niy przeleje.
Rozciōngnymy plała na ta delōwka przed biylyniym, co jōm za fest niy zaciaprzymy.