po leżōncku – na leżąco (pol.)
POL: sprawa dotyczy czynności wykonywanej przez człowieka „po leżōncku” (na leżąco). Rzecz może leżeć „na leżmo”.
SI: Dyć siednij chcioż na chwila ku jodle, a niy jydz po leżōncku, bo to je grzych.
PL: Usiądź sobie chociaż na chwilę do jedzenia, a nie jedz na leżąco, bo to jest grzech.
SI: Starziku, musicie na chwila siednyć, bo po leżōncku wōm niy przeblecza tej piżamy.
PL: Dziadku, musisz na chwilę usiąść, bo na leżąco nie przebiorę ci tej piżamy.