po stojōncku – na stojąco (pol.)
POL: sprawa dotyczy czynności wykonywanej przez człowieka „po stojōncku” (na stojąco). Rzecz może stać „na stojmo”.
SI: Jo już niy czuja szłapōw, bo żech musioł cołki dziyń biylić izba po stojōncku.
PL: Ja już nóg nie czuję, bo musiałem przez cały dzień malować pokōj na stojąco.
SI: Frida robi we sklepie na kasie, tōż musi robić cołko szychta po stojōncku, bo tam niy majōm stołkōw.
PL: Fredzia pracuje w sklepie przy kasie, więc musi pracować całą dniówkę na stojąco, bo tam nie mają krzeseł.