pochytać (sie) – połapać, zorientować się (pol.)
bezokolicznik | pochytać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pochytōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pochytosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | pochyto |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pochytōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pochytocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pochytajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pochytoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pochytoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pochytoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pochytali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pochytaliście; żeście pochytali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pochytali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pochytała żech; pochytałach; żech pochytała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pochytała żeś; pochytałaś; żeś pochytała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pochytała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pochytały my; my pochytały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pochytałyście; żeście pochytały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pochytały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pochytało żech; żech pochytało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pochytało żeś; żeś pochytało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pochytało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pochytoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pochytoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pochytoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pochytali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pochytali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pochytali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pochytała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pochytała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pochytała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pochytały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pochytały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pochytały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pochytało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pochytało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pochytało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pochytej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech pochyto |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pochytejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pochytajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pochytoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pochytoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pochytoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pochytali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pochytali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pochytali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pochytała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pochytała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pochytała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pochytały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pochytały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pochytały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pochytało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pochytało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pochytało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pochytoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pochytoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pochytoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pochytali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pochytali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pochytali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pochytała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pochytała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pochytała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pochytały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pochytały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pochytały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pochytało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pochytało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pochytało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | pochytany |
rzeczownik odczasown. | pochytani |
POL: (1) połapać,złapać więcej sztuk czegoś, (2) zorientować się w czymś.
Niż jo sie pochytała, co sie stało, to żech była bez taszki, a żodnego kole mie już niy było.
Jo sie sam niy pochytōm na tych kneflkach ani za miesiōnc.
Kej żeś wypuściōł te kury, tōż mosz ich pochytać, co mi sam grzōndek niy rozkopiōm.
Pōdź mi pōmōc pochytać te pilynta, bo sama se niy dōm rady.
Kupiyli mi nowy mobilniok, a jo niy poradza sie jeszcze w nim pochytać, bezto co chwila niy zdōnża ôdebrać, jak keryś zwōni.