poforskać (sie) – parsknąć, prychać (pol.)
bezokolicznik | poforskać |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | poforskōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | poforskosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | poforsko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | poforskōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | poforskocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | poforskajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | poforskoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | poforskoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | poforskoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | poforskali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | poforskaliście; żeście poforskali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | poforskali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | poforskała żech; poforskałach; żech poforskała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | poforskała żeś; poforskałaś; żeś poforskała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | poforskała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | poforskały my; my poforskały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | poforskałyście; żeście poforskały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | poforskały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | poforskało żech; żech poforskało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | poforskało żeś; żeś poforskało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | poforskało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech poforskoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś poforskoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł poforskoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my poforskali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście poforskali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli poforskali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech poforskała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś poforskała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była poforskała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my poforskały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście poforskały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były poforskały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech poforskało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś poforskało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było poforskało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | poforskej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech poforsko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | poforskejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech poforskajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | poforskoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | poforskoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | poforskoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | poforskali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | poforskali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | poforskali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | poforskała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | poforskała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | poforskała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. | poforskały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | poforskały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | poforskały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | poforskało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | poforskało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | poforskało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych poforskoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś poforskoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by poforskoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my poforskali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście poforskali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by poforskali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych poforskała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś poforskała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by poforskała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my poforskały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście poforskały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by poforskały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych poforskało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś poforskało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by poforskało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | poforskany |
rzeczownik odczasown. | poforskani |
POL: parsknąć śmiechem gwałtownie, prychnąć.
Niy rozśmiyszej mie, bo cie poforskōm.
Jak żech usłyszoł, co tyn chłop godo za gupoty, to bōł bych sie poforskoł ze śmiychu.