pogniyś (sie) – pognieść, pomiąć, potłuc (pol.)
bezokolicznik | pogniyś |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pognieta |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pognieciesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | pogniecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pognietymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pognieciecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pognietōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pogniōt żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pogniōt żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pogniōt |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pogniōtli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pogniōtliście; żeście pogniōtli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pogniōtli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pogniōtła żech; pogniōtłach; żech pogniōtła |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pogniōtła żeś; pogniōtłaś; żeś pogniōtła |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pogniōtła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pogniōtły my; my pogniōtły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pogniōtłyście; żeście pogniōtły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pogniōtły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pogniōtło żech; żech pogniōtło |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pogniōtło żeś; żeś pogniōtło |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pogniōtło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pogniōt |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pogniōt |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pogniōt |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pogniōtli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pogniōtli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pogniōtli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pogniōtła |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pogniōtła |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pogniōtła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pogniōtły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pogniōtły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pogniōtły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pogniōtło |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pogniōtło |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pogniōtło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pogniyć |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech pogniecie |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pogniyćcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pognietōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pogniōt bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pogniōt byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pogniōt by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pogniōtli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pogniōtli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pogniōtli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pogniōtła bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pogniōtła byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pogniōtła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pogniōtły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pogniōtły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pogniōtły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pogniōtło bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pogniōtło byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pogniōtło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pogniōt |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pogniōt |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pogniōt |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pogniōtli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pogniōtli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pogniōtli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pogniōtła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pogniōtła |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pogniōtła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pogniōtły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pogniōtły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pogniōtły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pogniōtło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pogniōtło |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pogniōtło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | pognieciōny |
rzeczownik odczasown. | pogniecyni |
POL: (1) pomiąć, pognieść papier, materiał; (2) potłuc np. ziemniaki tłuczkiem.
Miała żech taki piykny ôbrozek, ale pogniōt mi się we taszy.
Zaniyś starzikowi ta gazeta, yno dej pozōr, co jōm za fest niy pognieciesz.
Czamu żeś tak pogniōtła ta kecka? Kaj to żeś jōm trzimała?