pogniyś

pogniyś (sie) – pognieść, pomiąć, potłuc (pol.)

bezokolicznikpogniyś
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.pognieta
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.pognieciesz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.pogniecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.pognietymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.pognieciecie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.pognietōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.pogniōt żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.pogniōt żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.pogniōt
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.pogniōtli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.pogniōtliście; żeście pogniōtli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.pogniōtli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.pogniōtła żech; pogniōtłach; żech pogniōtła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.pogniōtła żeś; pogniōtłaś; żeś pogniōtła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.pogniōtła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..pogniōtły my; my pogniōtły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. pogniōtłyście; żeście pogniōtły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.pogniōtły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.pogniōtło żech; żech pogniōtło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.pogniōtło żeś; żeś pogniōtło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.pogniōtło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech pogniōt
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś pogniōt
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł pogniōt
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my pogniōtli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście pogniōtli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli pogniōtli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech pogniōtła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś pogniōtła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była pogniōtła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my pogniōtły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście pogniōtły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były pogniōtły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech pogniōtło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś pogniōtło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było pogniōtło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . pogniyć
tr. rozk. l. poj 3. os.niech pogniecie
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.pogniyćcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech pognietōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. pogniōt bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. pogniōt byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.pogniōt by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.pogniōtli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. pogniōtli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.pogniōtli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.pogniōtła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
pogniōtła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.pogniōtła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. pogniōtły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.pogniōtły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.pogniōtły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. pogniōtło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.pogniōtło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.pogniōtło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych pogniōt
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś pogniōt
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by pogniōt
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my pogniōtli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście pogniōtli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by pogniōtli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych pogniōtła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś pogniōtła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by pogniōtła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my pogniōtły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście pogniōtły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by pogniōtły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych pogniōtło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś pogniōtło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by pogniōtło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.-
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernypognieciōny
rzeczownik odczasown.pogniecyni
Rybnik

POL: (1) pomiąć, pognieść papier, materiał; (2) potłuc np. ziemniaki tłuczkiem.

 

Miała żech taki piykny ôbrozek, ale pogniōt mi się we taszy.

Zaniyś starzikowi ta gazeta, yno dej pozōr, co jōm za fest niy pognieciesz.

Czamu żeś tak pogniōtła ta kecka? Kaj to żeś jōm trzimała?

Podej dalij…