pole – pole (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pole |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pola |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | polu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pole |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | polym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | polu |
| Wołacz l. poj. Ty… | pole |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pola |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | polōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | polōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pola |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | polami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | polach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pola |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | polny |
Tam niy ma wiyncyj chałupōw, yno same pola.
Niy pamiyntōm, ale musioł żech iś na przimo bez pola, bo mōm nogawice pod kolana ôd marasu.
Wrzesiyń na karku, a ôbiyli jeszcze stoji na polach skuli tej pogody.