Polok – Polak (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | Polok |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Poloka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Polokowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | Poloka |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | Polokym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | Poloku |
| Wołacz l. poj. Ty… | Poloku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | Poloki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | Polokōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | Polokōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | Polokōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | Polokami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | Polokach |
| Wołacz l. mn. Wy… | Poloki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Bōł żech na nartach we Austryji, a tam same Poloki.
Trefiōł żech jakigoś Poloka, co po Niymcach na kole jeździōł.