pōmager

pōmager -pomocnik (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…pōmager
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…pōmagera
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…pōmagerowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…pōmagera
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...pōmagerym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…pōmagerze
Wołacz l. poj. Ty…pōmagerze
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…pōmagery
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…pōmagerōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…pōmagerōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…pōmagerōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…pōmagerami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…pōmagerach
Wołacz l. mn. Wy…pōmagery
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Kaj żeś to nazbiyroł tela tych pōmagerōw?

PL: Gdzie to nazbierałeś tylu tych pomocnikōw?

 

SI: Jo se wezna swojigo pōmagera, tōż nic mi niy trza ôd was.

PL: Ja zabiorę sobie swojego pomocnika, więc nic mi nie potrzeba od was.

 

SI: Dyć wejź se jakigo pōmagera a niy ściepuj tego wōnglo sōm.

PL: Weź sobie jakiegoś pomocnika, a nie zrzucaj sam tego węgla.

 

Podej dalij…