pōnć – pielgrzymka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pōnć |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōnci |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōnci |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pōnć |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pōnciōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pōnci |
| Wołacz l. poj. Ty… | pōncio |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pōnci |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pōnci |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pōnciōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pōnci |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | pōnciami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pōnciach |
| Wołacz l. mn. Wy… | pōnci |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Bōł żech latoś z babōm na pōnci we Czynstochowie.
Ty, to byś sztyjc rajzowała po jakichś pōnciach.