poprowka

poprowka – poprawiny (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…poprowka
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…poprowki
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…pprowce
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…poprowka
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...poprowkōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…poprowce
Wołacz l. poj. Ty…poprowko
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…poprowki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…poprowek; poprowkōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…poprowkōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…poprowki
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…poprowkami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…poprowkach
Wołacz l. mn. Wy…poprowki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-
Rybnik

 

SI: Trza sie szanować, bo jutro jeszcze je poprowka.

PL: Trzeba się oszczędać, bo jutro jeszcze są poprawiny

 

SI: Na weseli żech jechoł autym za szofera, za to na poprowce żech to nadrobiōł.

PL: Na wesele jechałem samochodem, jako kierowca, za to na poprawinach to nadrobiłem.

 

SI: Ze poprowki prziszli my nazod niyskorzij, jak ze weselo.

PL: Z poprawin wrōciliśmy pōźniej, niż z wesela.

Podej dalij…