poprowka – poprawiny (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | poprowka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | poprowki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pprowce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | poprowka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | poprowkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | poprowce |
Wołacz l. poj. Ty… | poprowko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | poprowki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | poprowek; poprowkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | poprowkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | poprowki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | poprowkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | poprowkach |
Wołacz l. mn. Wy… | poprowki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Trza sie szanować, bo jutro jeszcze je poprowka.
PL: Trzeba się oszczędać, bo jutro jeszcze są poprawiny
SI: Na weseli żech jechoł autym za szofera, za to na poprowce żech to nadrobiōł.
PL: Na wesele jechałem samochodem, jako kierowca, za to na poprawinach to nadrobiłem.
SI: Ze poprowki prziszli my nazod niyskorzij, jak ze weselo.
PL: Z poprawin wrōciliśmy pōźniej, niż z wesela.