pora

pora – para, dwie sztuki (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…pora
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…pory
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…porze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…pora
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...porōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…porze
Wołacz l. poj. Ty…poro
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…pory
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…porōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…porōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…pory
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…porami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…porach
Wołacz l. mn. Wy…pory
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: para, jako dwie sztuki, np. para butōw, para rękawiczek, skarpet, para oczu, para rąk

 

Dyć te fuzekle mosz niy do pory, czy ty tego niy widzisz?

Musi być jakiś weseli dzisiej, bo praje młodo pora jechała.

Jo mōm dwie pory strzewikōw, tōż te jedne mogōm sie suszyć, a puda w drugich.

 

Podej dalij…