pozwōnić

pozwōnić (sie) – podzwonić (pol.)

bezokolicznikpozwōnić
aspektdok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.pozwōnia
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.pozwōnisz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.pozwōni
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.pozwōniymy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.pozwōnicie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.pozwōniōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.pozwōniōł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.pozwōniōł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.pozwōniōł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.pozwōniyli my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.pozwōniyliście; żeście pozwōniyli
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.pozwōniyli
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.pozwōniyła żech; pozwōniyłach; żech pozwōniyła
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.pozwōniyła żeś; pozwōniyłaś; żeś pozwōniyła
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.pozwōniyła
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..pozwōniyły my; my pozwōniyły
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. pozwōniyłyście; żeście pozwōniyły
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.pozwōniyły
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.pozwōniyło żech; żech pozwōniyło
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.pozwōniyło żeś; żeś pozwōniyło
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.pozwōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech pozwōniōł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś pozwōniōł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł pozwōniōł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my pozwōniyli
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście pozwōniyli
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli pozwōniyli
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech pozwōniyła
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś pozwōniyła
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była pozwōniyła
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my pozwōniyły
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście pozwōniyły
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były pozwōniyły
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech pozwōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś pozwōniyło
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było pozwōniyło
tr. rozk. l. poj. 2. os. . pozwōń
tr. rozk. l. poj 3. os.niech pozwōni
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.pozwōńcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech pozwōniōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. pozwōniōł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. pozwōniōł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.pozwōniōł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.pozwōniyli by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. pozwōniyli byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.pozwōniyli by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.pozwōniyła bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
pozwōniyła byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.pozwōniyła by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. pozwōniyły by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.pozwōniyły byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.pozwōniyły by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. pozwōniyło bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.pozwōniyło byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.pozwōniyło by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych pozwōniōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś pozwōniōł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by pozwōniōł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my pozwōniyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście pozwōniyli
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by pozwōniyli
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych pozwōniyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś pozwōniyła
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by pozwōniyła
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my pozwōniyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście pozwōniyły
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by pozwōniyły
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych pozwōniyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś pozwōniyło
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by pozwōniyło
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. -
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.-
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.-
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.-
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. -
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.-
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. -
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernypozwōniōny
rzeczownik odczasown.pozwōniyni
Rybnik

POL: podzwonić, wykonać kilka telefonów.

 

Pozwōniyła żech po wszystkich babach a zebrało sie nas na wartko siedym na te szkubani.

Musisz pozwōnić po sklepach a sie popytać, wiela co kosztuje.

Jo pozwōnia po kōmplach, a zebiera ludzi na szpil na wieczór.

 

 

Podej dalij…