prosia

prosia – prosię, świnia (pol.)

Rodzajn.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…prosia
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…prosiyncia
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…prosiynciu
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…prosia
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...prosiynciym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…prosiynciu
Wołacz l. poj. Ty…prosia
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…prosiynta
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…prosiōnt
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…prosiyntōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…prosiynta
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…prosiyntami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…prosiyntach
Wołacz l. mn. Wy…prosiynta
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: mała świnia, lub samica świni. Samiec, to wieprzek, albo prosiok.

 

SI: Te prosia je jakiś poprzniałe, nie chce rośnyć ani w niedziela.

PL: Ta świnia jest jakaś niewydarzona, nie chce rosnąć nawet w niedzielę.

 

SI: Prosia trza zmierzić myjtermasym ôd ryjoka aże do ôgōna.

PL: Świnię trzeba zmierzyć  miarą krawiecką od ryjka aż do ogona.

 

SI: Trza zajechać na torg po dwa prosiynta.

PL: Trzeba zajechać na targ po dwa prosięta.

 

 

Podej dalij…