prymier – premier (pol.)
| Rodzaj | mos. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | prymier |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | prymiera |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | prymierowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | prymiera |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | prymierym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | prymierze |
| Wołacz l. poj. Ty… | prymierze |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | prymiery |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | prymierōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie... | prymierōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | prymierōw |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | prymierami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | prymierach |
| Wołacz l. mn. Wy… | prymiery |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dostała żech pismo ze gratulacyjami ôd prymiera.
PL: Dostałam list z gratulacjami od premiera.
SI: Trefiajōm sie sam prymiery ze roztomańtych krajōw.
PL: Spotykają się tutaj premierzy z różnych krajów.