pucować (sie) – czyścić, tynkować (pol.)
bezokolicznik | pucować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pucuja |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pucujesz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | pucuje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pucujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pucujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pucujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pucowoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pucowoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pucowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pucowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pucowaliście; żeście pucowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pucowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pucowała żech; pucowałach; żech pucowała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pucowała żeś; pucowałaś; żeś pucowała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pucowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pucowały my; my pucowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pucowałyście; żeście pucowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pucowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pucowało żech; żech pucowało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pucowało żeś; żeś pucowało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pucowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pucowoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pucowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pucowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pucowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pucowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pucowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pucowała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pucowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pucowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pucowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pucowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pucowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pucowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pucuj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech pucuje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pucujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pucujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pucowoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pucowoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pucowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pucowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pucowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pucowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pucowała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pucowała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pucowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pucowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pucowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pucowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pucowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pucowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pucowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pucowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pucowoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pucowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pucowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pucowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pucowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pucowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pucowała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pucowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pucowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pucowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pucowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pucowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pucowało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pucowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda pucowoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz pucowoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie pucowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy pucowali; bydymy pucować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie pucowali; bydziecie pucować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm pucowali; bydōm pucować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda pucowała; byda pucować |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz pucowała; bydziesz pucować |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie pucowała; bydzie pucować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy pucowały; bydymy pucować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie pucowały; bydziecie pucować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm pucowały; bydōm pucować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | bydzie pucowało; bydzie pucować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz pucowało; bydziesz pucować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie pucowało; bydzie pucować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | pucowany |
rzeczownik odczasown. | pucowani |
POL: (1) czyścić ubrania, buty; (2) tynkować ściany.
Tyn tydziyń niy mōm czasu, bo mi mo prziś mulorz pywnice pucować.
Pucuj te strzewiki, bo trza iś, bo przidymy za niyskoro.