pukać – pękać (pol.)
bezokolicznik | pukać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | pukōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | pukosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | puko |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | pukōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | pukocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | pukajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | pukoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | pukoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | pukoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | pukali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | pukaliście; żeście pukali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | pukali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | pukała żech; pukałach; żech pukała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | pukała żeś; pukałaś; żeś pukała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | pukała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | pukały my; my pukały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | pukałyście; żeście pukały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | pukały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | pukało żech; żech pukało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | pukało żeś; żeś pukało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | pukało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech pukoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś pukoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł pukoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my pukali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście pukali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli pukali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech pukała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś pukała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była pukała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my pukały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście pukały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były pukały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech pukało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś pukało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było pukało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | pukej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech puko |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | pukejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech pukajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | pukoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | pukoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | pukoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | pukali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | pukali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | pukali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | pukała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | pukała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | pukała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. nmos. | pukały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | pukały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | pukały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | pukało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | pukało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | pukało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych pukoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś pukoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by pukoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my pukali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście pukali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by pukali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych pukała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś pukała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by pukała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my pukały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście pukały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by pukały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych pukało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś pukało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by pukało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda pukoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz pukoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie pukoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy pukali; bydymy pukać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie pukali; bydziecie pukać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm pukali; bydōm pukać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda pukała; byda pukać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz pukała; bydziesz pukać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie pukała; bydzie pukać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy pukały; bydymy pukać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie pukały; bydziecie pukać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm pukały; bydōm pukać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda pukało: byda pukać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz pukało; bydziesz pukać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie pukało; bydzie pukać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | - |
rzeczownik odczasown. | pukani |
Prziszoł ci sam ôtok ku nōm jakiś cyrkuśnik, a jak zaczōn godać, to wszyscy pukali ze śmiychu.
Drzewo na wiynźba musi być suche, bo ci bydzie na dachu pukać.