pyrlik – duży, ciężki młot (pol.)
Rodzaj | mnżyw. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | pyrlik |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pyrlika |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pyrlikowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | pyrlik |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | pyrlikym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | pyrliku |
Wołacz l. poj. Ty… | pyrliku |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | pyrliki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | pyrlikōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | pyrlikōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | pyrliki |
Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | pyrlikami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | pyrlikach |
Wołacz l. mn. Wy… | pyrliki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Dyć wejź pyrlik a klupnij pora razy, bo tym młoteczkym, to bydziesz klupoł do jutra.
Bez pyrlika niy dosz rady strzaskać tego betōnga.
Dej pozōr, co se tym pyrlikym niy zrobisz krziwdy.