robotnik

robotnik – pracownik, robotnik (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…robotnik
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…robotnika
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…robotnikowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…robotnika
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...robotnikym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…robotniku
Wołacz l. poj. Ty…robotniku
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…robotniki
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…robotnikōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…robotnikōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…rbotnikōw
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…robotnikami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…robotnikach
Wołacz l. mn. Wy…robotniki
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

 

SI: Sami chałupy niy postawiymy, tōż trza najōnć robotnikōw.

PL: Sami domu nie zbudujemy, więc trzeba wynająć pracownikōw.

 

SI: Robotniki przidōm na siōdmo, tōż trza wczas stanyć.

PL: Robotnicy przyjdą na siódmą, więc trzeba wcześnie wstać.

 

SI: Z takimi robotnikami ze szynku, to ty daleko niy zōndziesz.

PL: Z takimi pracownikami z baru, to ty daleko nie zajdziesz.

 

Podej dalij…