rōma – rama, półka (pol.)
| Rodzaj | ż. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | rōma |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rōmy |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rōmie |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | rōma |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | rōmōm |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | rōmie |
| Wołacz l. poj. Ty… | rōmo |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | rōmy |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rōmōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rōmōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | rōmy |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | rōmami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | rōmach |
| Wołacz l. mn. Wy… | rōmy |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: (1) rama obrazu, okna; (2) wisząca półka kuchnna z szufladkami na przyprawy i haczykami na kubki.
Wejż se tam tam z rōmy kufka, a nalyj s bōnkawy ze zbōnka.
Tam na rōmie we biksie mosz cuker, to se pocukruj.
Wejź sucho szmatka a powyciyrej kurze z rōmōw ôd ôbrozkōw.