rozfurgnyć (sie) – rozfrunąć (pol.)
bezokolicznik | rozfurgnyć |
---|---|
aspekt | dok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | - |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | - |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | rozfurgnie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | rozfurgnymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | rozfurgniecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | rozfurgnōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | rozfurgnōł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgli my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | rozfurgliście; żeście rozfurgli |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | rozfurgli |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | rozfurgła |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | rozfurgły my; my rozfurgły |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | rozfurgłyście; żeście rozfurgły |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | rozfurgły |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | rozfurgło |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł rozfurgnōł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my rozfurgli |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście rozfurgli |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli rozfurgli |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była rozfurgła |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my rozfurgły |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście rozfurgły |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były rozfurgły |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było rozfurgło |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | rozfurgnij |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech rozfurgnie |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | rozfurgnijcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech rozfurgnōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | rozfurgnōł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgli by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | rozfurgli byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | rozfurgli by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | rozfurgła by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgły by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | rozfurgły byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | rozfurgły by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | rozfurgło by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by rozfurgnōł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my rozfurgli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście rozfurgli |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by rozfurgli |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by rozfurgła |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my rozfurgły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście rozfurgły |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by rozfurgły |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by rozfurgło |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | - |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | rozfurgnyty |
rzeczownik odczasown. | rozfurgnyci |
POL: rozfrunąć, rozlecieć się, rozprysnąć się na wszystkie strony, np. ptaki, liście, pierze.
Pōł godziny żech te liści grabiōł, aż prziszło taki wiatrzisko a zaś sie wszystko rozfurgło po cołkim placu.
Musza przeciepać piyrzi z pierziny do nowego wsypu, tōż mi sam terazki niy wlazujcie a niy ôtwiyrejcie dźwiyrzi, co mi sie te piyrzi niy rozfurgnie po całej chałupie.
Szczeknōł pies i ôroz sam te ptoki rozfurgły sie na wszystki strony.