rozfurgować (sie) – rozfruwać (pol.)
bezokolicznik | rozfurgować |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | - |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | - |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | rozfurguje |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | rozfurgujymy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | rozfurgujecie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | rozfurgujōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | rozfurgowoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgowali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | rozfurgowaliście; żeście rozfurgowali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | rozfurgowali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | rozfurgowała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | rozfurgowały my; my rozfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | rozfurgowałyście; żeście rozfurgowały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | rozfurgowały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | rozfurgowało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł rozfurgowoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my rozfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście rozfurgowali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli rozfurgowali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była rozfurgowała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my rozfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście rozfurgowały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były rozfurgowały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było rozfurgowało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | rozfurguj |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech rozfurguje |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | rozfurgujcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech rozfurgujōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | rozfurgowoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgowali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | rozfurgowali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | rozfurgowali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | - |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | rozfurgowała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | rozfurgowały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | rozfurgowały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | rozfurgowały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | rozfurgowało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | rozfurgowało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | rozfurgowało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by rozfurgowoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my rozfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście rozfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by rozfurgowali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by rozfurgowała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my rozfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście rozfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by rozfurgowały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | - |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by rozfurgowało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie rozfurgowoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy rozfurgowali; bydymy rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie rozfurgowali; bydziecie rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm rozfurgowali; bydōm rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | - |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie rozfurgowała; bydzie rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy rozfurgowały; bydymy rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie rozfurgowały; bydziecie rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm rozfurgowały; bydōm rozfurgować |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | - |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie rozfurgowało; bydzie rozfurgować |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | rozfurgowany |
rzeczownik odczasown. | rozfurgowani |
POL: (1) rozfruwać; (2) roznosić na wietrze.
Wszystka ta słōma mi sie rozfurguje po całym placu.
Co trocha pozamiatōm, to wiater mi to nazod rozfurguje.