roztopyrczać (sie) – rozpościerać skrzydła, stroszyć się, rozpierać się (pol.)
bezokolicznik | roztopyrczać |
---|---|
aspekt | niedok. |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1. | roztopyrczōm |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2. | roztopyrczosz |
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3. | roztopyrczo |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1. | roztopyrczōmy |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2. | roztopyrczocie |
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3. | roztopyrczajōm |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | roztopyrczoł żech |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | roztopyrczoł żeś |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | roztopyrczoł |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | roztopyrczali my |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos. | roztopyrczaliście; żeście roztopyrczali |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | roztopyrczali |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | roztopyrczała żech; roztopyrczałach; żech roztopyrczała |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | roztopyrczała żeś; roztopyrczałaś; żeś roztopyrczała |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | roztopyrczała |
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.. | roztopyrczały my; my roztopyrczały |
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | roztopyrczałyście; żeście roztopyrczały |
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | roztopyrczały |
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | roztopyrczało żech; żech roztopyrczało |
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | roztopyrczało żeś; żeś roztopyrczało |
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | roztopyrczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł żech roztopyrczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł żeś roztopyrczoł |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł roztopyrczoł |
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. | byli my roztopyrczali |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byliście roztopyrczali |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli roztopyrczali |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była żech roztopyrczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była żeś roztopyrczała |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była roztopyrczała |
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były my roztopyrczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | byłyście roztopyrczały |
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były roztopyrczały |
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n. | było żech roztopyrczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n. | było żeś roztopyrczało |
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n. | było roztopyrczało |
tr. rozk. l. poj. 2. os. . | roztopyrczej |
tr. rozk. l. poj 3. os. | niech roztopyrczo |
tr. rozk. l. mn. 1. os. | - |
tr. rozk. l. mn. 2. os. | roztopyrczejcie |
tr. rozk. l. mn. 3. os. | niech roztopyrczajōm |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. | roztopyrczoł bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. | roztopyrczoł byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m. | roztopyrczoł by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | roztopyrczali by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. | roztopyrczali byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos. | roztopyrczali by |
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż. | roztopyrczała bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż. | roztopyrczała byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż. | roztopyrczała by |
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. | roztopyrczały by my |
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos. | roztopyrczały byście |
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos. | roztopyrczały by |
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. | roztopyrczało bych |
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n. | roztopyrczało byś |
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n. | roztopyrczało by |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. | bōł bych roztopyrczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m. | bōł byś roztopyrczoł |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m. | bōł by roztopyrczoł |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos. | byli by my roztopyrczali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos. | byli byście roztopyrczali |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos. | byli by roztopyrczali |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż. | była bych roztopyrczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż. | była byś roztopyrczała |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. | była by roztopyrczała |
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos. | były by my roztopyrczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. | były byście roztopyrczały |
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. | były by roztopyrczały |
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. | było bych roztopyrczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. | było byś roztopyrczało |
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n. | było by roztopyrczało |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. | byda roztopyrczoł |
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m. | bydziesz roztopyrczoł |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m. | bydzie roztopyrczoł |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. | bydymy roztopyrczali; bydymy roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos. | bydziecie roztopyrczali; bydziecie roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos. | bydōm roztopyrczali; bydōm roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż. | byda roztopyrczała; byda roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż. | bydziesz roztopyrczała; bydziesz roztopyrczać |
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. | bydzie roztopyrczała; bydzie roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos. | bydymy roztopyrczały; bydymy roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos. | bydziecie roztopyrczały; bydziecie roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos. | bydōm roztopyrczały; bydōm roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. | byda roztopyrczało; byda roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n. | bydziesz roztopyrczało; bydziesz roztopyrczać |
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n. | bydzie roztopyrczało; bydzie roztopyrczać |
imies. przym. czynny | - |
imies. przym. bierny | roztopyrczany |
rzeczownik odczasown. | roztopyrczani |
Cōż sie tak roztopyrczosz, choćby kokot na pojstrzodku placu.
Pultok zaczōn roztopyrczać krzidła, a chcioł sie na mie dać, tōż musioł żech mu mietłōm ôstrzylać po krziżu.