roztopyrczać

roztopyrczać (sie) – rozpościerać skrzydła, stroszyć się, rozpierać się (pol.)

bezokolicznikroztopyrczać
aspektniedok.
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 1.roztopyrczōm
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 2.roztopyrczosz
cz. ter. /nieprzeszły l. poj. 3.roztopyrczo
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 1.roztopyrczōmy
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 2.roztopyrczocie
cz. ter. /nieprzeszły l. mn. 3.roztopyrczajōm
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. m.roztopyrczoł żech
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. m.roztopyrczoł żeś
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. m.roztopyrczoł
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.roztopyrczali my
cz. przesz. l. mn. 2. os. r.mos.roztopyrczaliście; żeście roztopyrczali
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.roztopyrczali
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.roztopyrczała żech; roztopyrczałach; żech roztopyrczała
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.roztopyrczała żeś; roztopyrczałaś; żeś roztopyrczała
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. ż.roztopyrczała
cz. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos..roztopyrczały my; my roztopyrczały
cz. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos. roztopyrczałyście; żeście roztopyrczały
cz. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos.roztopyrczały
cz. przesz. l. poj. 1. os. r. n.roztopyrczało żech; żech roztopyrczało
cz. przesz. l. poj. 2. os. r. n.roztopyrczało żeś; żeś roztopyrczało
cz. przesz. l. poj. 3. os. r. n.roztopyrczało
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. m.bōł żech roztopyrczoł
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. m.
bōł żeś roztopyrczoł
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł roztopyrczoł
cz. zaprzesz. l. mn. 1.os. r mos. byli my roztopyrczali
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. mos. byliście roztopyrczali
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli roztopyrczali
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. ż.była żech roztopyrczała
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. ż. była żeś roztopyrczała
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. ż.była roztopyrczała
cz. zaprzesz. l. mn. 1. os. r. nmos. były my roztopyrczały
cz. zaprzesz. l. mn. 2. os. r. nmos.
byłyście roztopyrczały
cz. zaprzesz. l. mn. 3. os. r. nmos.były roztopyrczały
cz. zaprzesz. l. poj. 1. os. r. n.było żech roztopyrczało
cz. zaprzesz. l. poj. 2. os. r. n.było żeś roztopyrczało
cz. zaprzesz. l. poj. 3. os. r. n.było roztopyrczało
tr. rozk. l. poj. 2. os. . roztopyrczej
tr. rozk. l. poj 3. os.niech roztopyrczo
tr. rozk. l. mn. 1. os. -
tr. rozk. l. mn. 2. os.roztopyrczejcie
tr. rozk. l. mn. 3. os.niech roztopyrczajōm
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. m. roztopyrczoł bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. m. roztopyrczoł byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. m.roztopyrczoł by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos.roztopyrczali by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. mos. roztopyrczali byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. mos.roztopyrczali by
tr. przyp. ter. l. poj, 1. os. r. ż.roztopyrczała bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. ż.
roztopyrczała byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. r. ż.roztopyrczała by
tr. przyp. ter. l. mn. 1. os. r. mos. roztopyrczały by my
tr. przyp. ter. l. mn. 2. os. r. nmos.roztopyrczały byście
tr. przyp. ter. l. mn. 3. os. r. nmos.roztopyrczały by
tr. przyp. ter. l. poj. 1. os. r. n. roztopyrczało bych
tr. przyp. ter. l. poj. 2. os. r. n.roztopyrczało byś
tr. przyp. ter. l. poj. 3. os. l. poj. r. n.roztopyrczało by
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. m. bōł bych roztopyrczoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. m.bōł byś roztopyrczoł
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. m.bōł by roztopyrczoł
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. mos.byli by my roztopyrczali
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. mos.byli byście roztopyrczali
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. mos.byli by roztopyrczali
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. ż.była bych roztopyrczała
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. ż.była byś roztopyrczała
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. ż. była by roztopyrczała
tr. przyp. przesz. l. mn. 1. os. r. nmos.były by my roztopyrczały
tr. przyp. przesz. l. mn. 2. os. r. nmos.były byście roztopyrczały
tr. przyp. przesz. l. mn. 3. os. r. nmos. były by roztopyrczały
tr. przyp. przesz. l. poj. 1. os. r. n. było bych roztopyrczało
tr. przyp. przesz. l. poj. 2. os. r. n. było byś roztopyrczało
tr. przyp. przesz. l. poj. 3. os. r. n.było by roztopyrczało
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. m. byda roztopyrczoł
cz. przysz. złoż l. poj. 2. os. r. m.bydziesz roztopyrczoł
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. m.bydzie roztopyrczoł
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. mos. bydymy roztopyrczali; bydymy roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. mos.bydziecie roztopyrczali; bydziecie roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. mos.bydōm roztopyrczali; bydōm roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. poj 1. os. r. ż.byda roztopyrczała; byda roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l.poj. 2. os. r. ż.bydziesz roztopyrczała; bydziesz roztopyrczać
cz. przysz. złoz. l. poj. 3. os. r. ż. bydzie roztopyrczała; bydzie roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 1. os. r. nmos.bydymy roztopyrczały; bydymy roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 2. os. r. nmos.bydziecie roztopyrczały; bydziecie roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. mn. 3. os. r. nmos.bydōm roztopyrczały; bydōm roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 1. os. r. n. byda roztopyrczało; byda roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 2. os. r. n.
bydziesz roztopyrczało; bydziesz roztopyrczać
cz. przysz. złoż. l. poj. 3. os. r. n.bydzie roztopyrczało; bydzie roztopyrczać
imies. przym. czynny-
imies. przym. biernyroztopyrczany
rzeczownik odczasown.roztopyrczani
Rybnik

 

Cōż sie tak roztopyrczosz, choćby kokot na pojstrzodku placu.

Pultok zaczōn roztopyrczać krzidła, a chcioł sie na mie dać, tōż musioł żech mu mietłōm ôstrzylać po krziżu.

 

Podej dalij…