rust – rdza (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | rust |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rustu |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rustowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | rust |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | rustym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ruście |
| Wołacz l. poj. Ty… | ruście |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | rusty |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | rustōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | rustōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | rusty |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | rustami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | rustach |
| Wołacz l. mn. Wy… | rusty |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Wejź stalbyszta a ôpucuj ta blacha, bo ôna je cało ôd rustu.
Ôklupej tyn drōt trocha z tego rustu.
Ta fōrtka je calo ôd rustu, trza jōm posztrajchować.