ryczka – niski taboret bez oparcia (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | ryczka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ryczki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ryczce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | ryczka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | ryczkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | ryczce |
Wołacz l. poj. Ty… | ryczko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | ryczki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | ryczek; ryczkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | ryczkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | ryczki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | ryczkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | ryczkach |
Wołacz l. mn. Wy… | ryczki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
Siednij se na rycze a ôbuj se te trzewiki.
Mocie sam kaj jako ryczka, cobych se mōg siednyć?
Starziku, siednijcie se na ryczce przi kachloku.