sanitarka – karetka pogotowia ratunkowego (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | sanitarka |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sanitarki |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sanitarce |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | sanitarka |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | sanitarkōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | sanitarce |
Wołacz l. poj. Ty… | sanitarko |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | sanitarki |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | sanitarek; sanitarkōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | sanitarkōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | sanitarki |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | sanitarkami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | sanitarkach |
Wołacz l. mn. Wy… | sanitarki |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Coś sie zaś kajś musiało stać, bo aże trzi sanitarki jechały drōgōm.
PL: Znowu musiało się gdzieś coś stać, bo aż trzy karetki jechały drogą,
SI: Chłop sie przewrōciōł na drōdze, tōż musieli my zazwōnić po sanitarka.
PL: Jakiś mężczyzna upadł na drodze, więc musieliśmy zadzwonić po karetkę.
SI: Zawiōźli mie sanitarkōm do lazaretu.
PL: Zawieźli mnie karetką do szpitala.