serwet – obrus (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | serwet |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | serweta |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | serwetowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | serwet |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | serwetym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | serwecie |
| Wołacz l. poj. Ty… | serwecie |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | serwety |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | serwetōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | serwetōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | serwety |
| Narz. l. mn. (kimi? czym?) Asza się… | serwetami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | serwetach |
| Wołacz l. mn. Wy… | srwety |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Dej pozōr, aż tego serweta niy poflekujesz.
PL: Uważaj, żeby nie poplamić tego obrusu.
SI: Musza jeszcze serwety pobiglować na świynta.
PL: Musze jeszcze obrusy poprasować na świeta.
SI: Jydz to nad talyrzikym, bo mi serwet pokidzesz.
PL: Jedz to nad talerzykiem, bo mi obrus pobrudzisz .