siedzyni – siedzenie (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | siedzyni |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siedzynio |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siedzyniu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | siedzyni |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | siedzyniym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | siedzyniu |
| Wołacz l. poj. Ty… | siedzyni |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | siedzynia |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siedzyniōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siedzyniōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | siedzynia |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | siedzyniami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | siedzyniach |
| Wołacz l. mn. Wy… | siedzynia |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Chytej sie roboty, bo ôd tego sidzynio sie to same niy zrobi.
PL: Bierz się do pracy, bo od tego siedzenia samo się to nie zrobi.
SI: Prziniyś sam co do siedzynio, bo niy bydymy stoć.
PL: Przynieś tu coś do siedzenia, bo nie będziemy stać.