siykyra – siekiera (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | siykyra |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siykyry |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siykyrze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | siykyra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | siykyrōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | siykyrze |
Wołacz l. poj. Ty… | siykyro |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | siykyry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | siykyrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | siykyrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | siykyry |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | siykyrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | siykyrach |
Wołacz l. mn. Wy… | siykyry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Schrōń ta siykyra, aż te dzieci co niy narobiōm.
PL: Schowaj tę siekierę, żeby te dzieci nie zrobiły sobie krzywdy.
SI: Niy widzioł żeś kaj siykyry? Kajś żech jōm wraziōł, a niy poradza jōm znojś.
PL: Nie widziałeś gdzieś siekiery? Gdzieś ją włożyłem i nie potrafię jej znaleźć.
SI: Wejź siykyra a przerōmbej mi ta kość, bo mi do garca niy wlezie.
PL: Weź siekierę i przerąb mi tę kość, bo nie zmieści mi się do garnka.