skōra – skóra, naskórek, kora (pol.)
Rodzaj | ż. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | skōra |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skōry |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skōrze |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | skōra |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | skōrōm |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | skōrze |
Wołacz l. poj. Ty… | skōro |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | skōry |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | skōrōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | skôrōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | skōry |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | skōrami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | skōrach |
Wołacz l. mn. Wy | skōry |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | skōrzanny |
POL: (1) skóra, naskórek; (2) kora drzewa.
SI: Te rynkawiczki sōm ze skōry.
PL: Te rękawiczki są ze skóry.
SI: To mosz yno trocha skōra ôdrzyto.
PL: To masz tylko naskórek trochę zdarty.
SI: Brzōzka mo tako siwo skōra, choćby była fest staro.
PL: Brzoza ma taką siwą korę, jak gdyby była bardzo stara.