skōra

skōra – skóra, naskórek, kora (pol.)

Rodzajż.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…skōra
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…skōry
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…skōrze
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…skōra
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...skōrōm
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…skōrze
Wołacz l. poj. Ty…skōro
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…skōry
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…skōrōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…skôrōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…skōry
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…skōrami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…skōrach
Wołacz l. mn. Wyskōry
Przimiotnik (jaki? czyj?)skōrzanny

POL: (1) skóra, naskórek; (2) kora drzewa.

 

SI: Te rynkawiczki sōm ze skōry.

PL: Te rękawiczki są ze skóry.

 

SI: To mosz yno trocha skōra ôdrzyto.

PL: To masz tylko naskórek trochę zdarty.

 

SI: Brzōzka mo tako siwo skōra, choćby była fest staro.

PL: Brzoza ma taką siwą korę, jak gdyby była bardzo stara.

 

 

Podej dalij…