słōńce – słońce (pol.)
| Rodzaj | n. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | słōńce |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | słōńca |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | słōńcu |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | słōńce |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | słōńcym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | słōńcu |
| Wołacz l. poj. Ty… | słōńce |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | słōńca |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | słōńcōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | słōńcōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | słōńca |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | słōńcami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | słōńcach |
| Wołacz l. mn. Wy… | słōńca |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Powieś te prani na słōńcu, to za chwila bydzie suche.
PL: Wywieś to pranie na słońcu, to za chwilę będzie suche.
SI: Słōńce skryło sie za chmurami a sie zamroczyło.
PL: Słońce schowało się za chmurami i się zachmurzyło.
SI; Nareszcie pokozało sie trocha słōńca, bo tyn deszcze sie już mierznie. (cz: mier-znie)
PL: Nareszcie pokazało się trochę słońca, bo ten deszcz się już nudzi.