smarkocz – małolat (pol.)
Rodzaj | mos. |
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | smarkocz |
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | smarkocza |
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | smarkoczowi |
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | smarkocza |
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | smarkoczym |
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | smarkoczu |
Wołacz l. poj. Ty… | smarkoczu |
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | smarkocze |
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | smarkoczōw |
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | smarkoczōm |
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | smarkocze |
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | smarkoczami |
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | smarkoczach |
Wołacz l. mn. Wy… | smarkocze |
Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
POL: małotat (lekceważąco, pobłażliwie)
SI: Tyn smarkocz mi sie zdo zaś tam kajś za hasiokym kurzi cygarety. Trza se go prziwachować.
PL: Ten małolat zdaje się znowu gdzieś tam za śmietnikiem pali papierosy. Trzeba go sobie przypilnować.
SI: To je jeszcze taki smarkocz, musi trocha urosnyć.
PL: To jest jeszcze taki małolat, musi trochę urosnąć.