smarkocz

smarkocz – małolat (pol.)

Rodzajmos.
Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je…smarkocz
Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma…smarkocza
Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…smarkoczowi
Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza…smarkocza
Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie...smarkoczym
Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we…smarkoczu
Wołacz l. poj. Ty…smarkoczu
Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm…smarkocze
Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma…smarkoczōw
Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie…smarkoczōm
Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza…smarkocze
Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie…smarkoczami
Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we…smarkoczach
Wołacz l. mn. Wy…smarkocze
Przimiotnik (jaki? czyj?)-

POL: małotat (lekceważąco, pobłażliwie)

 

SI: Tyn smarkocz mi sie zdo zaś tam kajś za hasiokym kurzi cygarety. Trza se go prziwachować.

PL: Ten małolat zdaje się znowu gdzieś tam za śmietnikiem pali papierosy. Trzeba go sobie przypilnować.

 

SI: To je jeszcze taki smarkocz, musi trocha urosnyć.

PL: To jest jeszcze taki małolat, musi trochę urosnąć.

 

 

Podej dalij…