śmiatek – zmiotka (pol.)
| Rodzaj | mnżyw. |
| Mn. l. poj. (kto? co?) Sam je… | śmiatek |
| Dop. l. poj. (kogo? czego?) Sam ni ma… | śmiatka |
| Cel. l. poj (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | śmiatkowi |
| Bier. l. poj. (kogo? co?) Widza… | śmiatek |
| Narz. l. poj. (kim? czym?) Asza sie... | śmiatkym |
| Msc. l. poj (kim? czym?) Je żech we… | śmiatku |
| Wołacz l. poj. Ty… | śmiatku |
| Mn. l. mn. (kto? co?) Sam sōm… | śmiatki |
| Dop. l. mn. (kogo? czego?) Sam ni ma… | śmiatkōw |
| Cel. l. mn. (kōmu? czymu?) Dziwuja sie… | śmiatkōm |
| Bier. l. mn. (kogo? co?) Widza… | śmiatki |
| Narz. l. mn. (kim? czym?) Asza sie… | śmiatkami |
| Msc. l. mn. (kim? czym?) Je żech we… | śmiatkach |
| Wołacz l. mn. Wy… | śmiatki |
| Przimiotnik (jaki? czyj?) | - |
SI: Wejź śmiatek, a pozamiatej te ôkruszki pod stołym.
PL: Weź zmiotkę i pozmiataj te okruszki pod stołem.
SI: Powymiatej śmiatkym spod szranku, bo tam mietłōm niy wleza.
PL: Powymiataj zmiotką spod szafy, bo tam miotłą nie wejdę.